Door: Inge Wopereis, juli 2023

7 suggesties om de ‘inherente waarde’ van uw kind hernieuwd centraal te stellen

Zouden we, diep van binnen, niet allemaal het liefste zien dat onze kinderen een volkomen gelukkige en probleemloze middelbareschooltijd doorlopen..? Toch tekent zich regelmatig het tegendeel af: onvoldoendes, weinig motivatie, gebrek aan focus, gediagnosticeerde problematiek, irritaties, misschien zelfs ‘ontsporing’ op bepaalde gebieden. Het is heel menselijk om, als ouder of verzorger, hierop te reageren met ongerustheid, onzekerheid, verdriet, irritatie, oordeel, regels aanscherpen en misschien zelfs straf uitdelen.

Hieronder reiken we een zevental suggesties aan voor een zachter (en mogelijk duurzamer) alternatief: stel de ‘inherente waarde’ (inherent worth) van uw kind hernieuwd centraal. We baseren ons hierbij op een aantal Amerikaanse bronnen (zie onderaan de bronvermelding).

Inherente waarde versus eigenwaarde en zelfrespect

Oké, zult u zeggen, maar wat is inherente waarde? Is dat zoiets als zelfrespect of eigenwaarde? Nee, er is een verschil. De inherente waarde van je kind verwijst naar zijn of haar oorspronkelijke, bij geboorte meegekregen, potentieel: die inherente waarde is absoluut, uniek, maximaal en onveranderlijk. Terwijl zelfrespect of eigenwaarde veranderlijk zijn en gemakkelijk (en al jong) verloren kunnen gaan. Een ander verschil is dat zelfrespect en eigenwaarde over het algemeen worden gestimuleerd door (school)prestaties en beheersing van (bijvoorbeeld sport-)vaardigheden. En verloren gaan wanneer moeilijkheden ontstaan en eigen verwachtingen – of die van anderen (ouders, docenten) – niet worden ingelost.

Genie

Inherente waarde daarentegen varieert nooit, hoe dramatisch het er ook – schijnbaar – aan de oppervlakte uitziet (motivatieprobleem, concentratieprobleem, boosheid et cetera).
De uitspraak ‘Every child is born a genius’ (die trouwens zowel aan Einstein als aan Buckminster Fuller – Amerikaans uitvinder – wordt toegedicht) verwijst naar inherente waarde. Elk kind is een genie volgens de oorspronkelijke betekenis van het woord, namelijk: ‘geboorte geven aan de vreugde’. Anders gezegd: elk, ook uw, kind wordt met het inherente potentieel geboren om een vredig en vreugdevol leven te leiden, bijdragend aan het geheel. Ook de Duitse spiritueel schrijver en spreker Eckhart Tolle verwijst, in zijn boeken en lezingen, naar het grote potentieel dat in eenieder van ons aanwezig is. Maar dat versluiert lijkt door conditionering: persoonlijke en collectieve overtuigingen. Pas door deze overtuigingen los te laten, zo stelt Tolle, word je meer en meer je ware zelf: bruisend, proactief en creatief. Kenmerken die bij uitstek (ons aller) inherente waarde vertegenwoordigen.

Beperkende gedachten

Helaas zien we dat veel kinderen, naarmate ze opgroeien, zich steeds minder hun eigen inherente waarde herinneren. En dat ouders de inherente waarde van hun kind gaandeweg ook uit het oog lijken te verliezen. Onze extern gerichte, vergelijkende, maatschappij draagt bij aan de ontwikkeling van beperkende overtuigingen: ‘Ik kan dit niet. Ik ben er gewoon niet goed in. Ze zien mij niet staan. Zij is altijd al slecht geweest in Engels. Die ADHD nekt hem en hij is ook nog dylectisch. Heel jammer dat ze niet vooruit te branden is.’ Zomaar een aantal beperkende overtuigingen, waarin wellicht steeds een kern van ‘waarheid’ schuilt. Maar die – wanneer er hardnekkig aan wordt vastgehouden – het risico in zich dragen selffulfilling prophecies te worden. Waarmee vervolgens, onbedoeld en onbewust, een enorme mist wordt opgetrokken rond de inherente waarde (genialiteit) van uw kind, die nog steeds groots en stralend in hem of haar aanwezig is.

Hoe kunt u als ouder of verzorger helpen?

Uiteindelijk is het de ‘taak’ (de levensopdracht) van ieder mens zelf om zijn of haar inherente waarde te (her)ontdekken in de loop van het leven. Dat hoort bij het mens zijn zou je kunnen zeggen. Dit is dus niet iets wat we voor onze kinderen kunnen ‘fixen’. Toch kunnen we als ouders (of ook docenten trouwens) veel doen om in onze kinderen het natuurlijke genie (weer) boven te laten komen. Zeven suggesties:

1. Breng uw eigen natuurlijke genie (inherente waarde) weer tot leven. Zoek in uzelf de ‘bron van water’ van uw eigen creativiteit, vitaliteit, speelsheid, verwondering en liefde (in plaats van strengheid), voor uzelf en anderen. Want wanneer kinderen worden omringd door nieuwsgierige, vreugdevolle en creatieve volwassenen, prikkelt dit hun eigen innerlijke genialiteit.
2. Creëer een gemoedelijke(r) atmosfeer, waar kinderen kunnen gedijen en leren in een klimaat zonder kritiek, vergelijking en druk om te slagen. Behandel elk kind als een uniek geschenk dat in staat is om geweldige dingen in de wereld te doen. Vergeet per direct de standaard I.Q.-betekenis van genialiteit!
3. Nieuwsgierigheid is een prachtig tegengif voor negatieve overtuigingen of beperkende gedachten. Nieuwsgierig zijn naar - en ook dankbaar zijn voor - dingen die schijnbaar tegenzitten kan heel behulpzaam zijn. Wees eerder nieuwsgierig naar wat uw kind lijkt te overkomen (AD(H)D, dylexie, demotivatie et cetera) dan dit voor onveranderlijke lotsbestemming aan te nemen. Veel situaties zijn op een of andere manier behulpzaam, in het proces dat uw kind en uzelf doormaken. Maar dat zie je vaak pas achteraf!
4. Wees een rolmodel; door de manier waarop u anderen behandelt. Ieder van ons heeft die inherente waarde, dus maak naar niemand een uitzondering. Wanneer uw zoon of dochter hoort dat u over andere mensen (docent, parkeerwachter of collega) met minachting spreekt, zullen zij eerder aan hun eigen inherente waarde gaan twijfelen.
5. Luister oprecht: laat zien dat uw kind ertoe doet door naar hem of haar te luisteren met volledige aandacht. Schakel mobiele telefoons en andere apparaten uit als u een gesprek voert. Kijk in zijn of haar ogen en onderhoud oogcontact om te laten weten dat u er volledig bent.
6. Benadruk uw vertrouwen in het vermogen van uw kind om problemen zelf op te lossen. Meditatie en/of gebed helpen kinderen om zich naar binnen te richten om de bron van vrede en kracht te vinden. En brengen u bovendien in contact met uw eigen inherente waarde. (N.b. zelfs al wijzen kinderen dit af; zij krijgen de krachtige boodschap dat u, zelf, het de moeite waard vindt uw eigen interne krachtbron aan te spreken.)
7. Kijk naar uw kind alsof het voor de eerste keer is. Wanneer u met liefde naar uw kind(eren) kijkt en erkent wie ze echt zijn - boven hun gedrag en eigenaardigheden uit - dan helpt u hen hun inherente waarde te voelen. Door de waarheid in hen te (h)erkennen maakt u voor hen, en voor uzelf, ruimte om te groeien en zich ontwikkelen.

Wanneer onze kinderen de connectie hervinden met hun inherente waarde - en daarin door ons als ouders keer op keer worden bevestigd - zullen zij veerkrachtiger, succesvoller, creatiever, zelfverzekerder en positiever zijn, juist ook op school. In de huiswerkcoaching proberen we, elke dag opnieuw, ook op deze manier naar de leerlingen te kijken. 

Wilt u reageren op dit blog-artikel? Mail beslist naar info@ting.nl!

 

Door: Inge Wopereis, mei 2023

6 studeertips voor de laatste loodjes!

Bijna vakantie en je hoofd staat niet meer naar studeren? Snel afgeleid door de voorjaarszon, moeite om je nog te concentreren? Check onderstaande 6 studeertips en pas ze gelijk toe. En motiveer jezelf: om deze laatste weken van het schooljaar nog zoveel mogelijk uit je hersens te halen!

1. Zet je mobiel uit en leg ‘m uit het zicht.

Waarom? Omdat elke melding jou gemiddeld acht (!) minuten kost om je weer op je taak te richten. Al met al ben je 4 tot 10 keer langer bezig en maak je ook meer fouten. Vliegtuigstand kan ook: bijvoorbeeld als je tijdens het studeren muziek wilt luisteren. Maar deze modus even snel uitzetten is natuurlijk wel heel verleidelijk; vraag jezelf dus eerlijk af of dit wel werkt voor jou.

2. Luister concentratieverhogende muziek!

Check Spotify de playlist ‘Exam Study Classical Music To increase Brain Power’ of de afspeellijst ‘Piano comfort’. Rustige muziek, speciaal geselecteerd voor bij het leren. Gegarandeerd een concentratieverhoger! Zet het volume zodanig dat je nog hoort of je een bladzijde omslaat. Vermijd tijdens het leren muziek met vocals, hit en/of meezingliedjes! Ook al is het in een andere taal, je luistert snel mee, waardoor je focus verschuift.

3. Experimenteer met tijdsblokken, om je concentratie te verhogen.

Stel de kookwekker in op 25 minuten. Doe in die 25 minuten ook echt wat je je had voorgenomen. Geen smoesjes, gewoon aan de slag. Het hoeft niet af, als je maar voortgang boekt. Na elke 25 minuten 5 minuten pauze, waarin je iets doet wat je superleuk vindt: uit het raam staren, meezingen met je favoriete nummer, iets drinken, 10 x opdrukken etc. (pomodoro-techniek)

4. Gebruik je ogen efficiënter: om sneller te lezen en beter te begrijpen!

In deze laatste periode van het jaar, waarin er nog veel werk verzet moet worden, kun jij het ongetwijfeld heel goed gebruiken om je sneller en met meer begrip door grote teksten heen te werken. Check hier de drie tips!

5. Print dat wat je moet lezen of leren.

Waarom? Onderzoek wijst uit dat je - jong of oud, maakt niet uit – 30% langzamer en minder nauwkeurig van scherm leest dan van papier. En dat je informatie ook sneller vergeet dan bij van papier lezen. Digitaal lezen is natuurlijk beter voor het milieu, dus ga ondertussen wel bewust om met printen: alleen die dingen uit de printer laten rollen, die je ook echt gaat lezen en leren!

6. Maak een toetsweek(success)planning.

Werk stressloos naar je laatste toetsweek toe! Geen idee hoe je een planning moet maken? De kern: inventariseer per vak precies wat je moet doen (aantekeningen, boek, werkboek, powerpoints) en verdeel de totale stof over leerblokjes van 30 minuten. Verdeel deze blokjes over een periode van tenminste 2 weken tot het begin van de toetsweek. Wil je een handig format en instructie voor het maken van jouw toetsweekplanning ontvangen? Mail naar info@ting.nl en wij sturen het jou toe!

Bronnen: Mark Tigchelaar, boek: 'Lezen, weten en niet vergeten!' en  https://strategischlui.nl/pomodoro-techniek/

Wilt u reageren op dit blog-artikel? Mail beslist naar info@ting.nl!

 

Door: Inge Wopereis, april 2023

Huiswerk-motivatietip: ‘Begin with the end in mind!’ 

 

Eigenlijk doen we het heel vaak: ‘Beginnen met het eind in gedachten’. Covey’s gewoonte 2. Je droomt weg over je zomervakantie. Je bestudeert een recept voordat je een gerecht gaat maken. Als je het eindresultaat maar duidelijk genoeg voor je ziet... merk je, wonderlijk genoeg, dat vervolgens elke stap die je zet, je vanzelf dichter bij je doel brengt. Zou dit ook toepasbaar zijn op de middelbare scholier met motivatieproblemen? Reken maar!

Liefde en onmacht

We zitten met z’n vieren om de tafel voor het intakegesprek: de ouders, hun dertienjarige zoon en ik, de huiswerkcoach. Ik heb de jongen al een paar weken ‘s middags tijdens de coaching meegemaakt: een heerlijk joch vind ik het. Open, welbespraakt, eigenzinnig, brugklasser, intelligent, dyslectisch… De ouders leer ik vandaag kennen: vriendelijk en betrokken. Ik luister om te begrijpen wat er speelt. Ik voel de liefde die er is, maar ook de onmacht, de ‘strijd’ die wordt gevoerd. 

De tijd dringt…

Vier onvoldoendes staat hij momenteel: voor Nederlands, Engels, Frans, Aardrijkskunde. Het is april, er moet wat gebeuren om alsnog over te gaan! Zoonlief heeft zich verschanst in de modus ‘ik heb dyslexie, dus ik kan het niet’.
De vader heeft hier iets op gevonden: ‘We gaan elke dag 15 minuten Engelse woordjes overhoren en elke dag 15 minuten Franse woordjes overhoren!’ Veelbetekenende blik van zoonlief: ‘zo gaat het nou altijd, dit is NIET wat ik wil!’ De moeder laat zich, zichtbaar geraakt, ontvallen dat er veel strijd is thuis: haar man probeert zijn wil op te leggen, maar hun zoon - onafhankelijk en wilskrachtig van nature – gaat discussies hierover niet uit de weg. Zodat het vaak eindeloos duurt voordat ze eruit zijn. Ik moet stiekem glimlachen, de appel valt niet ver van de boom!

Fixen versus zelfsturend vermogen

Wat hier speelt is dat we, als ouders, geneigd zijn het te ‘fixen’, in plaats van dat we ons kind stimuleren zelf naar oplossingen te zoeken. Daarmee ontnemen we hem (of haar) de mogelijkheid om zelf een bouwtekening van de toekomst te maken: zelfstandig na te denken over wat te doen, om dromen te laten uitkomen. We ondermijnen dus eigenlijk, ongewild, het zelfsturend vermogen van ons kind. En zeker als je dan ook nog een kind hebt met een onafhankelijke natuur, is dit vragen om moeilijkheden. Maar hoe dan wél?!

Successtrategie

We zitten nog steeds om de tafel. Ik nog altijd overwegend in de luisterpositie. De spanning loopt op. Vader betoogt beslist (en toch liefdevol, hoe mooi is dat om te zien!) dat zijn zoon het anders moet aanpakken en ook hoe. Zoonlief zet zich schrap. Moeder volgt het gesoebat nauwlettend, hier en daar sussend.
Tijd om mijn ‘wapen’ in de strijd te gooien. Ik opper het idee om, aan de hand van een eenvoudig format (de zogenoemde ‘doelen-en-actielijst’), een bouwtekening te maken ‘Waar wil ik eind van dit schooljaar staan?!’ ‘Realiseer jij je dat de talen, vanwege je dyslexie, jouw risicovakken zijn?’ vraag ik de jongen. Hij knikt. ‘Het is dan belangrijk daarvoor een sterke huiswerkstrategie te hebben, om periode 4 succesvol af te kunnen ronden’, houd ik hem voor. ‘Zonder strategie wordt het een lastig verhaal!’ Ik gebruik de metafoor van het bouwen van een huis, zonder bouwtekening geen solide woning!’ ‘Want’, vervolg ik, ‘als je weet waar je heen gaat, geeft dat richting. En het helpt je te kiezen! Pas als ik aangeef dat de doelen-en-actielijst gaat helpen om de bemoeienis van zijn vader bij het huiswerk terug te dringen, heb ik hem echt ‘om’ . Ja, dát ziet hij zitten!

Doelen-en-actielijst

Twee weken later (een drietal concepten gepasseerd, die ik met plezier van feedback heb voorzien) presenteert de jongen mij vol trots de uiteindelijke ‘bouwtekening’, waarvoor hij wil gaan. En die ook de zegen heeft van zijn ouders! Bestaande uit:
1. Een overzicht van zijn schoolvakken met per vak het cijfer dat straks op het 4e rapport zal staan: allemaal voldoendes, waaronder een aantal zevens en achten.
2. Per vak, waar hij dan nog een onvoldoende voor staat (<5,5,), een aantal heldere en meetbare voornemens: wat hij ‘anders gaat doen’  om straks het beoogde cijfer - een voldoende! - te staan op rapport 4.
3. Een aanvullend  voornemen van zijn ouders waarin zij het vertrouwen in hun zoon uitspreken en beloven de verantwoordelijkheid in eerste instantie bij hun zoon zelf en diens huiswerkcoach(es) te laten. En discussies te vermijden.
Chapeau voor deze win-win!

Al met al een glashelder ‘einddoel voor ogen’, dat door de jongen zelf (glunderend: ‘wel samen met m’n vader hoor!’) als heus contract is vormgegeven en afgedrukt op heldergroen papier. Ook daar kan ik heel blij van worden: groen de kleur van vernieuwing en actiegerichtheid!! Inmiddels hebben we er -  ter bekrachtiging - allemaal onze handtekening onder gezet! En is de lijst in drievoud uitgeprint: één exemplaar voor thuis op de koelkast (visueel maken helpt!), één voor in de schoolagenda en één bij de huiswerkcoaching, door TING.
‘Nu komt de grote uitdaging. Ons er allemaal aan te houden’ knipoogde de vader onlangs per mail. Zeker. Maar wat je aandacht geeft groeit, dat is óók een wetmatigheid.
Ik heb er ALLE vertrouwen in.

Wilt u thuis met uw zoon of dochter aan de slag met de doelen-en-actielijst? Laat het ons weten via info@ting.nl Wij mailen u dan het (gratis) format.